Ukochane zabawki Nordica: ALL FOR PAWS

Lisek nr 1

Weimar to pies myśliwski - pomyślał mąż, i gdy zobaczył w sklepie zoologicznym skórkę liska z piszczałką w środku - musiał ją kupić naszemu maluchowi. Gdy przyniósł ją do domu - zabawka zrobiła taka furorę, że szybko wyciągnęliśmy z kubła opakowanie, by zapamiętać co to za firma i kto sprowadza psie trofea na polski rynek. By móc kupić malcowi kolejne.

O jesiennym Miasteczku

Spacery z Nordinho są okazją do obserwacji zmieniającej się przyrody. Czasem obserwujemy w zachwycie i zadumie, czasem lekko zmarznięci, i my, i on. Robienie zdjęć graniczy wtedy z cudem - Nordic nie lubi, gdy uwaga jest skupiona na czymś innym, niż on. Zwalnia wtedy, idzie niechętnie, jest jakby mniej pewny siebie i otwarty. Szybko nauczyliśmy się, że najlepiej zabierać aparat na spacery w trójkę. Wtedy uwaga jednej osoby jest dla niego, a druga może robić zdjęcia.

Historia jednej kamizelki

Zachęceni przez trenerkę z Psiego Przedszkola, zakupiliśmy psu płaszcz na niepogodę. 

Wcześniej oglądałam kilka modeli w sklepach internetowych, jednak po tym jak mąż mój pomysł zakupu odzienia dla psa psa skwitował bardzo wymownym, a niezbyt pochlebnym spojrzeniem, temat umarł.

Bezcenny post

Lubię jesień. Nie należę do osób, które płaczą za odchodzącym latem, które smuci myśl o opadających liściach, deszczu, długich wieczorach i ciepłych ubraniach. Przez lata wypracowałam sobie sposoby na poprawianie nastroju jesienią, więc gdy się zbliża - myślę o tym, co z moich przyjemnostek zrobić jako pierwsze. Wśród moich tricków są smakowe rozgrzewające kawy z sieciówek, wieczory spędzone w towarzystwie długich i opasłych tomisk książek oraz pachnących świeczek, eksperymenty w kuchni, spacery po lesie, moje piękne kalosze, no i zakupy z jesiennych kolekcji.

W tym roku jednak zakupy zostały ograniczone do minimum. A to z powodu ograniczonego budżetu. Skąd ograniczenie? Zawitało w nasze progi wraz z pojawieniem się w domu szczeniaka  i jego wyprawki.

Rogale świętomarcińskie

Kolega mojego męża, poznaniak, zadzwonił z pytaniem, czy nie chcemy rogala. Pewnie, że chcieliśmy!

Strajk głodowy okiem behawiorysty

Od weekendu Nordic uczęszcza do psiego przedszkola. Wybór padł na szkołę dla psów Superrdog - i jeśli mam być zupełnie szczera, wybrałam na "chybił trafił". Wszystkie psie przedszkola, które sprawdzaliśmy miały bardzo zbliżony zakres tematów: socjalizacja, trening czystości, chodzenie na smyczy, podgryzanie, etc. Zdecydowałam się akurat na to pod wpływem wymiany mailowej z jedną z trenerek, Sylwią Karkowską, która bardzo szybko i sprawnie odpowiadała na moje zapytania mailowe i wszystko mi wyjaśniała. Może to drobiazg, ale jestem osobą ceniącą komunikatywność. Okazuje się, że intuicja mnie nie zawiodła.

Gęsina na Marcina

Z okazji Dnia Niepodległości postanowiliśmy zjeść na obiad gęsinę. Opcji na jej zjedzenie jest kilka: mogliśmy ją upolować w którymś ze sklepów, znaleźć dobry przepis, upiec w domu i zjeść ze smakiem. Mogliśmy znaleźć jakiś lokal, gdzie gęś jest w menu. 

Niestety, nie należymy do pasjonatów pieczenia mięs, zwłaszcza tak wymagających, nie mieliśmy też ochoty iść do restauracji. Pozostało nam więc tylko jedno rozwiązanie.

Na plaży (Wilanów)

Jak się mieszka na Miasteczku i ma się psa, prędzej czy później znajdzie się na placyku zabaw firmy Butchers. I ma się z tego mnóstwo radochy.

W psim przedszkolu - psie zabawy

Psie Przedszkole niewiele różni się od ludzkiego. Przynajmniej jeśli chodzi o panujące w nim zasady relacji międzyosobniczych. A konkretnie, o hierarchię, w której siła argumentu jest siłą łap i uchwytu pyszczka.

O jesieni

Gdy zaznaczałam w kalendarzu, że kwarantanna poszczepienna naszego psiaka zakończy się dopiero na początku listopada, zasmuciłam się. Sądziłam bowiem, że najpiękniejsze momenty jesieni Nordic przesiedzi w domu, a gdy będzie już mógł wychodzić, na dworze zastanie go szara plucha, deszcze i góry błota. Trzeba bowiem przyznać, że w kwestii polskiej pogody, jestem człowiekiem małej wiary.

O prawie Murphy'ego

Są takie dni, gdy w pewnym momencie człowiek ma ochotę zakopać się w czarnym kątku i poczekać, aż przyjdzie jutro. Gdy taki dzień wypadnie w deszczowy, listopadowy piątek, jest jeszcze gorzej. A gdy dołączy do tego jeszcze tuzin spraw do załatwienia, zapominalstwo oraz pewien cudowny szwedzki samochód, sytuacja komplikuje się niczym życie seksualne pandy.

O pierwszym spacerze

Wczoraj wieczorem zabraliśmy Nordisia na pierwszy spacer. Sami nie wiemy, kto bardziej czekał na ten moment - nasz mały wulkan energii, czy może jednak my - zmęczeni ciągłymi napaściami szarych łapek (wyposażonych w ostre pazurki). Również wychodzenie z domu stawało się coraz trudniejsze - Piesek buntował się przeciw zostawianiu go, i nawet kula-smakula nie dawała rady odwieść go od pomysłu wspólnego opuszczenia mieszkania.

O diecie

Mamy w domu strajk głodowy.
Panicz N., który rośnie jak na drożdżach (od wpisu miesięcznicowego przybył mu kolejny kilogram, i chyba z metr w długości łapek - drżyjcie blaty kuchenne, drżyj szafko w sypialni!), założył protest na serwowany przez nas jadłospis.

O wschodzie słońca

Nordinho ma chyba wbudowany zegarek - zarządził pobudkę nieco ponad pół godziny temu, czyli równo o wschodzie słońca. W związku z tym nie śpię od tego czasu i rozkoszuję się pomarańczową kulką na horyzoncie. W liczbie pojedynczej, bo po kilku gestach płomiennego uczucia oraz przyniesieniu kilku zabawek na NASZE legowisko do salonu, mój szarak wymościł sobie moje kolana (a mówiąc dosłownie, również uda i łydki), przytulił się i dosypia.